Going. | Marc Ribot & The Young Philadelfians - Soho Factory

Marc Ribot & The Young Philadelfians

19:00 | Sobota, 9 lipca 2016

Soho Factory

Koncert

110 zł

110 zł

Jamaaladeen Tacuma ? bass
Grant Calvin Weston ? drums
Mary Halvorson ? guitar
Marc Ribot ? guitar
String Trio

JAMAALADEEN TACUMA
Jamaaladeen od zawsze poszerza definicje repertuaru i sposobu, w jaki powinien grać basista. Dokonał również redefinicji potencjału artystycznego instrumentu, na którym gra. W latach 70. zeszłego wieku jego kreatywne podejście do gitary basowej zwróciło uwagę saksofonisty Ornette'a Colemana. Tacuma dołączył do Prime Time Colemana. Koncertował z zespołem i brał udział w nagraniach historycznych albumów Colemana: ?Dancing In Your Head?, ?Body Meta? i ?Of Human Feelings?.
Tacuma stale rozwijał swoje innowacyjne podejście do muzyki, w 1983 roku wydając swój pierwszy album zatytułowany ?Showstopper?. Jego najnowsze albumy ? ?FOR THE LOVE OF ORNETTE? z gościnnym udziałem Ornette Colemana oraz ?Bon Vivant? z zespołem Free Form Funky Freqs nagrał w trio z Vernonem Reidem i G. Calvinem Westonem.
Pracował z wieloma artystami, wśród których pojawiają się znakomite nazwiska, między innymi: Jeff Beck, Carlos Santana, Marc Ribot, Derek Bailey, Pharoah Sanders, Grover Washington Jr., Peter Murphy, The Roots.
W Carnegie Hall występował z orkiestrą prowadzą przez Anthony'ego Davisa. Ostatnie lata przyniosły mu światowe uznanie za artystyczną doskonałość w postaci wielu nagród: ?PARALLEL CULTURE? AWARD w 2009 r., nagrodę Fundacji Marcusa Garvey'a z okazji 50 lat istnienia fundacji w 2011 roku, The Pew Fellowship in the Arts w 2011 roku oraz nagrodę The Uptown Theater Hall of Fame. Był stypendystą The MacDowell Colony, Headlands Center for the Arts i Civitella Ranieri.

Calvin Weston
W wieku 17 lat Calvin dołączył do Prime Time Band Ornette?a Colemana, z którym intensywnie koncertował w Ameryce Północnej i Europie. Po nagraniu czterech albumów z Prime Time Calvin rozpoczął współpracę z gitarzystą Jamesem ?Blood? Ulmerem, z którym nagrywał i koncertował. W 1990 r. dołączył do zespołu Lounge Lizards Johna Luriego.
Grant Calvin Weston wnosi do nowoczesnego jazzu powiew muzyki ?harmolodycznej? i ?funkadelicznej?. Ostatni album jest ukoronowaniem nagrań z Zachodniego Wybrzeża i jego rodzinnego miasta ? Filadelfii. Weston jak za dotknięciem mitycznego Midasa przemienia dźwięki instrumentów elektronicznych i akustycznych, które wprawią w podziw każdego amatora jazzowo-rockowych brzmień. To człowiek, który w latach 70. XX wieku namieszał w muzyce Ornette?a Colemana.

?Weston łączy dziki, pulsujący groove z ekstatycznymi okrzykami... żonglując rytmicznymi przesunięciami, które mają moc gromu z piorunami? ? All About Jazz

?Grant Calvin Weston sam w sobie jest dziki; a gdy dołączają do niego inni perkusiści, szaleństwu nie ma końca... Z tej kombinacji powstaje niezwykła mieszanka jazzu, hip-hopu, afrykańskich rytmów i funku, zwracająca uwagę swoją ożywczością i innowacyjnością, która ma wymiar zarówno rozrywkowy, jak i intelektualny? ? Philadelphia Weekly.

Marc Ribot
Marc Ribot urodził się w 1954 r. w Newark w stanie Nowy Jork. Jako nastolatek grał na gitarze w wielu garażowych zespołach, jednocześnie ucząc się u swojego mentora, haitańskiego gitarzysty klasycznego i kompozytora Frantza Casseusa. Po przeprowadzce do Nowego Jorku w 1978 r. Ribot występował w soulowo-punkowym zespole Realtones, a w latach 1984?1989 w Lounge Lizards Johna Luriego. W latach 1979?1985 Ribot pracował jako muzyk studyjny z takimi artystami, jak Brother Jack McDuff, Wilson Pickett, Carla Thomas, Rufus Thomas, Chuck Berry i wielu innych.
W swojej ponad 35?letniej karierze Ribot wydał pod swoim nazwiskiem ponad 20 albumów, zagłębiając się w zróżnicowane stylistycznie obszary ? od pionierskiego jazzu z Albertem Aylerem i zespołem w postaci Spiritual Unity (Pi Recordings), po współpracę z kubańskim synem Arsenio Rodrígueza, która zaowocowała wydanymi w Atlantic Records dwoma uznanymi albumami pod nazwą ?Marc Ribot Y Los Cubanos Postizos?. Solowe albumy Ribota to Marc Ribot Plays The Complete Works of Frantz Casseus (Les Disques Du Crepuscule), The Book of Heads Johna Zorna (Tzadik), Don't Blame Me (DIW), Saints (Atlantic), Exercises in Futility (Tzadik) oraz najnowszy Silent Movies wydany w 2010 r. przez Pi Recordings, który ?Village Voice? nazwało ?smutnym majstersztykiem? i który znalazł się na listach najlepszych w 2010 r. między innymi ?LA Times?.
Marc Ribot skomponował również muzykę filmową do francuskiego filmu Gare du Nord (Simon), dokumentu PBS Revolucion: Cinco Miradas, filmu Drunkboat, dokumentu w reżyserii Grega Feldmana pod tytułem Joe Schmoe, filmu fabularnego w reżyserii Joe'ego Brewster pod tytułem The Killing Zone oraz utwory taneczne do In as Much as Life is Borrowed w reżyserii słynnego belgijskiego Wima Vandekeybusa i Altogether Different Yoshiko Chumy. Obecnie Ribot odbywa tournée ze ścieżką do Brzdąca Charliego Chaplina, skomponowaną na solową gitarę na zamówienie Festiwalu Gitarowego w nowym Jorku, której premiera odbyła się w styczniu 2010 r. w Merkin Hall.
Aktualnie Ribot występuje z kilkoma projektami, w tym z zespołem Marc Ribot Trio ? free-jazzową grupą z legendarnym Henrym Grimesem na kontrabasie i Chadem Taylorem na perkusji; z dynamicznym trio Ceramic Dog z kontrabasistą Shahzadem Ismailym oraz perkusistą Chesem Smithem, projektem, gdzie filadelfijska dusza spotyka muzykę harmolodyczną Ornette'a Colemana: The Young Philadelphians z Jamaaladeenem Tacumą i Calvinem Westonem.

Mary Halvorson
Jedna z najbardziej pożądanych gitarzystek muzyki improwizowanej ? Mary Halvorson występuje w Nowym Jorku od 2002 r. od czasu ukończenia studiów na kierunku muzyki jazzowej w Wesleyan University i New School. Krytycy nazywają ją ?niespotykanym talentem? (Lloyd Sachs, ?JazzTimes?), ?najmniej przewidywalną improwizatorką? (Howard Mandel, ?City Arts?), ?jedną z najbardziej pasjonujących i oryginalnych gitarzystek w muzyce jazzowej ? i nie tylko? (Steve Dollar, ?Wall Street Journal?) oraz ?jedną z najwspanialszych liderek zespołu? (Francis Davis, ?Village Voice?). Shaun Brady z gazety ?The Philadelphia City Paper? dodaje: ?Halvorson od dawna zmienia brzmienie gitary jazzowej przez swój elastyczny, czasem płynny, czasem rwany, ale wyjątkowy styl gry?.
Po trzech latach nauki u wizjonerskiego kompozytora i saksofonisty, Anthony'ego Braxtona, Mary Halvorson stała się członkiem kilku jego zespołów, włączają trio, septet i 12+1-tet. Pojawia się na sześciu albumach Braxtona. Halvorson występowała również u boku kultowego gitarzysty Marca Ribota w jego zespole Sun Ship (kwartet grający muzykę Johna Coltrane'a) oraz z basistą Trevorem Dunnem w jego Trio-Convulsant. W ostatniej dekadzie pracowała z tak różnymi artystami, jak Tim Berne, Taylor Ho Bynum, Tomas Fujiwara, Curtis Hasselbring, Myra Melford, Jason Moran, Joe Morris, Tom Rainey czy Mike Reed.
Głównym ujściem dla talentu kompozytorskiego Mary Halvorson pozostaje jej długoletnie trio, składające się z kontrabasisty Johna Héberta i perkusisty Chesa Smitha. Od wydanego w 2008 r. debiutanckiego albumu Dragon?s Head, zespół był uznawany przez Downbeat Magazine za wschodzącą gwiazdę jazzu pięć lat z rzędu. Kwintet Mary Halvorson, dodatkowo z trębaczem Jonathanem Finlaysonem i saksofonistą altowym Jonem Irabagonem, wydał pod szyldem Firehouse 12 dwa docenione przez krytykę albumy: Saturn Sings i Bending Bridges. Ostatnio do zespołu dołączyło dwóch kolejnych członków ? saksofonista tenorowy Ingrid Laubrock puzonista Jacob Garchik ? tworząc wspólnie septet, który można usłyszeć na wydanym w 2013 r. albumie Illusionary Sea. Mary Halvorson współprowadziteż duet chamber-jazzowy ze skrzypaczką Jessicą Pavone, awangardowy zespół rockowy People oraz zespoły Thumbscrew i Secret Keeper. Mary Halvorson została wyróżniona przez ?Village Voice? tytułem Najlepszego Gitarzysty Nowego Jorku 2011 r. oraz nazwana wschodzącą gwiazdą jazzu i muzyki gitarowej przez ?Downbeat Critics? w latach 2010, 2011 i 2012.

Pobierz Going. i miej kalendarz miejski zawsze pod ręką.
więcej